Teveel mening

Soms heb ik teveel mening over dingen. Dan is er iets en dan vind ik er dingen van die me gewoon bijna uitputten. Vandaag was er iets op het nieuws waar ik me veel te kwaad over maakte en veel teveel mening over had.

Een Islamitische moeder klaagde de OPENBARE school van haar dochters aan voor 10k (tienduizend euro, ja) omdat die de schoolfoto gepland hadden op de dag van het offerfeest. En ze voelde zich daarom ‘in haar eer aangetast’, omdat die dochters dan niet op de foto ‘konden’. De fotograaf kon blijkbaar niet op een andere dag en de school in kwestie plande het fotomoment zo vroeg mogelijk op de dag zodat de kinderen die offerfeest, een niet officiële feestdag waar ze tóch vrij voor krijgen, vieren toch op de foto konden (en dan meteen door naar feessie. Een hoop kinderen deden dat, trouwens.) Vervolgens werd er drie weken later zelfs een nieuw fotomoment gepland voor wie het eerste fotomoment gemist had én die kregen die klassenfoto ook nog eens gratis. Maar nu komt het ergste: de moeder werd IN HET GELIJK GESTELD! “Er is sprake van schade, mevrouw is immers in haar eer aangetast.” zegt de rechter. De school, de openbare (dus geloofsloze) school, zou te weinig hebben gedaan om rekening te houden met het religieuze feest. Maak hem nou!

Kom op nou

Hoezo moet een openbare school überhaupt rekening gaan houden met niet-officiële religieuze feestdagen? Dat is toch op zich al een raar iets? En dan vooral dat eergedeelte. Zo kan ik er ook nog wel een paar verzinnen, hoor. Stel dat ik zou gaan klagen: “Ja, nee, Paasstollen heten tegenwoordig ‘feeststollen’, daarom voel ík me in mijn eer aangetast. Want traditie.” Dacht je dat er dan ook maar íets gebeurde? Nee, natuurlijk niet. Als je wilt dat er rekening gehouden wordt met jouw geloof, dan moet je je kinderen niet naar een openbare school sturen. Jouw fantasievriendje is niet de schuld van een school. School en religie zouden sowieso los van elkaar horen te zijn, vind ik, religie doe je maar thuis, school is voor leren. Maar dan nog legale stappen nemen ook én gelijk krijgen? Mijn kaak ligt nog steeds ergens onder de bank, want die heb ik in mijn meningsuitbarsting door de kamer geschopt. Ja, nee, we willen gelijk behandeld worden, maar als het erop aankomt willen we toch speciale behandeling, want vrij krijgen op een dag die officieel niet vrij is. Dat is op zich al rekening houden met, toch? De meisjes hoefden die dag niet naar school, alle andere kinderen wèl. Het schoolfoto-incident was in 2005 en intussen zitten de meisjes op een Islamitische school. De moeder vindt echter nog steeds dat zíj recht heeft op geld, want gelijke behandeling. *plukt een boeketje vraag- en uitroeptekens van boven haar hoofd*

Enfin, ik maakte me hier te druk om, wat nogal zinloos is, want dit is hoe Nederland in elkaar steekt. Roep maar hard genoeg ‘boe’ en er wordt naar je geluisterd. Maar alleen als je tot een bepaalde ‘minderheid’ behoort, uiteraard.

Columniste, moslima en moeder Hanina Ajarai heeft ook mening over deze kwestie. Die is verrassend gelijk. Goed zo, Hanina.