Met een eindeloze hoeveelheid websites waarvoor je moet inloggen, kan het nog wel eens voorkomen dat je niet meer weet wat je wachtwoord is. Of, en dat was mijn probleem vandaag, de website accepteert je wachtwoord gewoon niet. Wat dan?
Ik zal bekennen dat ik verre van een high-tech talent ben, maar een wachtwoord opschrijven is dan ook weer niet al te moeilijk. Om het overzichtelijk en analoog te houden, heb ik mijn diarree aan wachtwoorden gewoon netjes in een boekje staan. (Dat is zo’n ding met papiertjes met lijntjes op, zodat je er met een pen of potlood iets op kunt schrijven.) Een dag of wat geleden kreeg ik een herinneringsmailtje van een hostingtent, dat het tijd was om een bedrag over te maken, zodat ik mijn website (perla.frl) mag behouden. Prima, daar heb ik voor gekozen, dus dan zal ik keurig lappen.
Terzijde: het is met een naam als Perla totaal onmogelijk om de .nl, .com of .org te krijgen, dus toen ik voor .frl kon kiezen, deed ik dat. Die kans krijg je maar één keer, beredeneerde ik. Extra terzijde: ik ben ouder dan de koffie van AH.
Goed, ik netjes naar de site, waar dan één of ander klantenportaal of whatever moet zijn. Het maakt me echt niet uit hoe ze dat noemen, zolang ik er maar kan inloggen om mijn zaakjes te regelen, toch? Laptop open voor me en mijn smartphone naast me, want daarop kan ik lekker snel mijn e-mail lezen. Barst, wat zouden mijn inloggegevens zijn? Ik had natuurlijk sinds vorig jaar heel dat portaal nooit meer gezien, maar ik had bij het aanmaken van mijn account keurig de site, inlognaam en het bijbehorende wachtwoord genoteerd. Met pen. In een boekje. En geloof mij maar, bij mij zijn dat geen wachtwoorden van 20 tekens, met hoofdletters, kleine letters, cijfers, leestekens, symbolen, machtsverheffing, worteltrekken en de geboortedatum van m’n huisdier erin. Ik kies iets wat voldoet aan de eisen, meestal is dat met in ieder geval een hoofdletter en een cijfer, en wat ik nog enigszins kan onthouden. Ze zijn dan weer niet zó raadbaar dat een willekeurige snaak ze acuut kan kraken, maar wel dat ze voor mijzelf ergens op slaan.
Dus ik mijn wachtwoord intoetsen…
Wat denk je? Hij pakt hem niet. Natuurlijk niet. Er kwam een melding dat het wachtwoord en het e-mailadres niet overeen kwam. Daar was ik het niet mee eens, omdat ik de herinneringsmail nota bene op datzelfde e-mailadres gekregen had. En het wachtwoord had ik daar blauw op wit gewoon staan. Daar valt echt geen typo in te maken, leek mij, maar wie weet zijn mijn vingers brak door de pilates van vanmorgen. Na nog drie pogingen tot inloggen met het opgeschreven wachtwoord, gaf ik het maar op en vroeg een nieuw wachtwoord aan. Hoewel ik wíst dat mijn wachtwoord en e-mailadres gewoon zouden moeten kloppen. Wat is dit voor magie, waarbij opeens je wachtwoord niet meer werkt? Ik kan toch nooit de enige zijn die hier tegenaan loopt?
Zucht
Vrijwel direct kreeg ik een e-mail met een wachtwoord erin in, jawel, de inbox van het e-mailadres dat bij de hostingtoko hoorde. Het nadeel van je e-mail op je telefoon lezen is dat je dan dat wachtwoord in moet toetsen op je laptop. Daar staat immers die site open. Voel je hem aankomen? Dat zijn geen leuke grappen, om een onmogelijk wachtwoord waarbij iets een nul of een hoofdletter o kan zijn én een kleine letter L of een één te sturen, jongens. Alleen al daarmee ging ik compleet de mist in. Low-tech Perla ging heel schattig daadwerkelijk de zes mogelijkheden zitten typen, agossie. En dat werkte natuurlijk niet, gossiepossie. Intussen was ik alweer helemaal klaar met deze ongein, dus opende ik het portaal op mijn telefoon en copy pastete (ja, dat is volgens mij de verleden tijd) ik het wachtwoord in het juiste balkje. Natuurlijk moest ik nog plaatjes aanklikken met auto’s erin. En daarna met etalages erin. Want robots kunnen geen etalages herkennen, of zo. Dat die plaatjes zo grainy zijn als de pest, maakt het niet echt handiger trouwens. Maar! Thor zij geloofd en geprezen… Ik was ingelogd. Op mijn telefoon.
Ingelogd, maar dan?
Fijn. Betaald, alles netjes, klaar, fijn, over en sluiten. Maar wacht even. In dat e-mailtje stond: ‘Wij raden u aan om na het inloggen uw wachtwoord te veranderen.’ Billijk. Doen we. Maar hoe ik ook keek, waar ik ook zocht, nergens kon ik op mijn telefoon iets vinden wat op het woord ‘account’ leek. Natuurlijk had ik intussen mijn frustraties digitaal geuit naar iemand die wèl kundig is op het gebied van websites en inloggen. Ik kreeg zelfs screenshots van waar het woordje ‘account’ dan zou moeten zitten, maar zonder dollen, op mijn telefoon viel niet verder naar beneden te scrollen! Mijn laatste restje geduld was inmiddels op en ik stond al op het punt van mijn telefoon door de kamer smijten. Ik zou dan het inloggen opnieuw moeten proberen op mijn laptop, want daar zou het blokje ‘account’ wèl te vinden zijn. Argh! Laat dan maar, stomme rotsite! Volgend jaar vraag ik dan wel opnieuw een onmogelijk wachtwoord aan en dan kijk ik wel verder. Ik ga niet eens de moeite doen om die sloot letters en cijfers waarvan het niet eens duidelijk is of het letters of cijfers zijn in mijn mooie boekje op te schrijven. Het is voor nu weer even goed. Tot zover inloggen voor Dummies.