Het is weer bijna Halloween, dus tijd om eens te kijken naar hoe je een horrorfilm kunt overleven. Trouwens, in het dagelijks leven kun je kennelijk ook gewoon vrij rondlopende geflipte moordenaars tegenkomen, dus het hoeft niet alleen om films te gaan. Ik focus nu echter even louter op een horrorfilm, want dat is de titel van deze longread.
0 Wegwezen
Ik begin dit lijstje met 0 omdat dit verreweg de meest logische is. Wegwezen. Een alien wil je proben? Wegwezen. Een gestoorde gek met een regenjas zit achter je aan? Wegwezen. Dementors zijn op je ziel uit? Wegwezen. (Je kunt niet toveren, dus “Expecto Patronum” roepen heeft geen enkel nut.) Ga niet de held lopen spelen, maar zorg dat je zoveel mogelijk afstand tussen jou en je belager krijgt. Je zou denken dat dit een schot voor open doel is, maar je zult verbaasd zijn hoeveel personages in horrorfilms enorm níet gtfo-en, terwijl ze dat wel hadden gekund. Daarmee kom ik direct op punt 1.
1 Ga niet op een onverklaarbaar geluid af
Het kan prima zijn dat je iets weirds hoort. Lekker laten gaan. In horrorfilms zijn mensen vaak veel te nieuwsgierig. (In het echt overigens ook. Wel eens van ramptoerisme en kijkersfiles gehoord?) De personages horen dan ergens een geluid dat duidelijk weinig goeds voorspelt, maar in plaats van dat ze er als een haas vandoor gaan, gaan ze op onderzoek uit. Dat doen ze dan ook nog eens heel langzaam, zodat de killer/het monster/de alien lekker de tijd heeft om zich op hun komst voor te bereiden. Doe dit dus niet. If anything is het des te beter dat je een geluid hoort, want dat betekent dat het onheil in elk geval niet achter je is, maar elders.
2 Splits niet op
Je bent waarschijnlijk op een bepaald moment in een groepje, want uiteraard zit je niet in je eentje in die horrorfilm. Killers, monsters en bovennatuurlijke entiteiten vinden het leuk om een groepje steeds iets kleiner te maken tot jij als laatste over bent. Het domste wat je dan natuurlijk kunt doen is opsplitsen. Zorg dat je bij elkaar blijft, watch eachothers back en houd hierbij ook weer punt 0 en 1 in de gaten. Als je dan per se een onverklaarbaar geluid wilt gaan onderzoeken, wie weet is het een van je vrienden die ergens enorm aan het sterven is met een vleesmes in z’n nek, doe het dan tenminste met zijn allen. Samen sta je sterk.
3 Zorg dat je telefoon is opgeladen
Je kunt er donder op zeggen dat precies wanneer je in een horrorfilm zit je batterij leeg is. Zorg er daarom altijd voor dat je telefoon helemaal is opgeladen en dat je desnoods een powerbank bij je hebt. Bij de Hema kun je al zo’n kleintje kopen voor minder dan een tientje, je telefoon heeft in no-time weer genoeg prik om de autoriteiten, of wie dan ook, te bellen. Daarover gesproken…
4 Bel (of app) iemand
Het maakt eigenlijk niet eens uit wie, zolang er maar íemand op de hoogte is van je situatie. Wees zo specifiek mogelijk over de situatie zonder onnodige informatie te verstrekken. In films en series duurt het vaak belachelijk lang voordat een slachtoffer überhaupt de telefoon pakt en er wat nuttigs mee doet en als ze dan iemand aan de lijn hebben, komen ze soms niet eens verder dan: “Help, he’s gonna kill me…” Wat denk je van een appje in de groepsapp met: “help moordenaar kerkstraat opel blw ab123c” Hm. Lijkt me specifiek genoeg. Wie, wat en waar staat erin en het appje zelf geeft het tijdstip en afzender al aan.
Ik ga nu even timen hoe lang het duurt om dit bericht te appen.
15 seconden, maar dan wel met een dikke typo erin… Zou iemand in je groepsapp weten wat ‘jerkstrat’ betekent? Vast wel. In elk geval moet je de telefoon die al chronisch aan je hand geplakt zit gaan gebruiken in geval van horror. In WhatsApp kun je trouwens zelfs een geluidsopname maken en die aan iedereen versturen, dat is nog sneller.
5 Zet je stembanden in
Dit is misschien een hele makkelijke, maar in horrorfilms zijn slachtoffers vaak verrassend stil. Als er een monster met vier openklappende kaken achter mij aan zou zitten, zou ik echt wel de longen uit mijn lijf schreeuwen. Mensen hebben de neiging om poolshoogte te gaan nemen als er iemand keihard aan het blèren is, right? Dan komen ze kijken, al dan niet met hun smartphones al in de videostand, stel dat ze een primeur hebben. En dat is juist precies wat je wilt als je iets bovennatuurlijks achter je aan hebt. Je wilt zoveel mogelijk mensen hebben die a: zien dat het echt een monster is en b: je helpen / iemand bellen die kan helpen.
6 Gebruik je tanden
Dit zou er eentje voor mij zijn. Ik knars en klem in mijn slaap en volgens de kaakchirurg zijn mijn kaakspieren daarom extreem goed ontwikkeld. “Het zijn echte krachtpatsers” verklaarde hij. Ik word soms met een gespannen kaak wakker, dus die tool zou ik hartstikke inzetten als die killer me op de één of andere manier toch te pakken heeft. Elk stukje huid wat maar in de buurt van mijn mond zou komen, zou ik direct vastklemmen en tot op het bot bijten. Serieus, die vinger of neus gaat eráf. Sowieso is ’t een goed plan om je belager te markeren. Als hij dan gepakt wordt, kunnen ze jouw tandafdruk matchen. In mijn geval zou ik direct DNA van de killer in mijn mond hebben, wat ook handig kan zijn.
7 Draag geen onhandige kleding
Tuurlijk, een beetje slachtoffer in een horrorfilm is een lekker wijf. Denk: kort rokje, pushupdingen en hoge hakken. Deze outfit is vast heel leuk op een feestje, maar niet praktisch als je moet wegwezen. (Zie punt 0) Rennen op hakken is niet handig, al kun je hier uiteraard wel geoefend in raken. (Zo kon ik toen plateauzolen in de mode waren ergens in de nineties tóch een bus halen die een ander misschien gemist zou hebben, maar dat doet nu niet ter zake.) Kleding waarin je niet zo opvalt en schoeisel waarmee je kunt rennen raden we daarom erg aan wanneer je in een horrorfilm terecht komt.
Een dingetje wat mensen wel eens vergeten is een tas. Veel van ons hebben een tas bij zich als ze op pad zijn, dat kan een punt van aandacht zijn. Handtassen (oftewel een tas die je niet over je schouder kan gooien, maar letterlijk in je hand moet houden) zijn geen goed plan wanneer er een alien met een scary device op je af komt. Sowieso zien die er al debiel uit, vind ik, maar dat kan een smaakdingetje zijn. In een horrorfilm hebben mensen gek genoeg meestal opeens überhaupt geen tas bij zich, zit ik me nu te bedenken. Hm.
8 Wees niet halfslachtig
Wat ik hiermee bedoel? Wel eens The Shining gezien? De slechtst acterende ‘actrice’ in de geschiedenis van slecht acterende actrices (en dan tel ik Adina Porter uit American Horror Story mee) heeft op een gegeven moment een honkbalknuppel vast. Haar totaal doorgeflipte echtgenoot komt op haar af, maar in plaats van dat ze een beetje daadkrachtig die knuppel gebruikt, gaat ze er halfslachtig mee rondzwaaien alsof ze bezig is om een ruft weg te wapperen. Dit zelfde doet ze verderop trouwens met een aanzienlijk mes. What a waste of a good knife. Dat ze niet al zestien keer door Jack is omgelegd, is echt een wonder. Als je iets doet, doe het dan goed. Mep die horrorclown voor z’n bek en blijf meppen totdat je kunt pootjebaden in zijn bloed. Zorg dat je zeker weet dat die fucker dood is, bedoel ik. Vaak slaan de personages in een horrorfilm één keertje en gtfo-en dan gauw, met als gevolg dat de killer gewoon weer wakker wordt en verder gaat met moorden. Dit gaat ook op bij gecrashte auto’s waarbij de bad guy achter het stuur zit. Negen van de tien keer is opeens de bestuurdersstoel leeg als een personage nog even omkijkt naar de auto. Zoals Walter White zegt: ‘No half measures’. Stop dat mes in z’n oog, Wendy Torrence. Hij stopt nota bene zijn kop door die deur voor je! (“Heeeere’s Johnny!”) Mes helemaal in z’n oog, tot hij sterft. En daarná wegwezen.
Hopelijk hebben deze tips je geholpen om je horrofilm (of desnoods Hunger Games) te overleven.