Deze Harry Pottertheorie over wands is te goed om niet waar te zijn

Als aanzienlijke Harry Potterfans, bespreken we regelmatig allerlei dingen die met deze fantasywereld te maken hebben. Wat we erg leuk vinden zijn fantheories. Onlangs kwamen we er eentje tegen die ons erg aansprak. Hij gaat over toverstokken, ook wel wands genoemd in het Engels.

Er zijn twee personages in de Harry Potterserie die niet ’s werelds sterkste wizards zijn aan het begin van hun periode op Hogwarts. (Ik ga de Engelse benamingen gebruiken.) Ron Weasley, de Hufflepuff van ons trio, heeft een wand die van ellende aan elkaar hangt. De eenhoornhaar steekt er bijna uit, vertelt Ron nog aan Harry. Zijn tovenarij staat nou niet bepaald bekend als ijzersterk, zeker niet nadat Harry en hij in 1992 in de Whomping Willow gecrashed zijn met de Ford Anglia.
Het volgende personage is natuurlijk Neville Longbottom. In zijn eerste jaar is hij verreweg de zwakste wizard van iedereen en hij staat bekend om zijn onhandigheid en vergeetachtigheid. Tijdens de eerste vliegles, valt Neville van zijn bezem en breekt daarbij zijn arm. Hij krijgt van zijn oma een ‘Remembrall’, een glazen bal met rook erin dat rood wordt als je iets vergeten bent. Het probleem is dat hij alleen niet meer wat hij dan vergeten is.

De theorie

De theorie over deze twee jonge wizards is als volgt: beiden gebruiken in eerste instantie een wand die ze van iemand anders hebben gekregen. Rons eerste wand was van zijn oudere broer Charlie en die van Neville was van zijn vader. We weten allemaal dat de wand de wizard kiest. Dat blijft Garrick Ollivander herhalen. Maar deze wands kozen oorspronkelijk andere wizards; Charlie Weasley en Frank Longbottom. Wat als het niet aan Ron en Neville’s skills lag, maar aan hun wands? Zodra Ron een nieuwe wand heeft gekregen, eentje die hem wèl gekozen heeft, lijkt hij nog maar weinig toverproblemen te hebben. Bij Neville duurt dit iets langer, omdat zijn wand pas sneuvelt in zijn vijfde jaar. Maar ook hij eindigt als een behoorlijk sterke wizard. De skills zaten er bij deze twee tovenaars echt wel in, zoals we hebben kunnen lezen, maar de verkeerde wands hielden dit allemaal tegen!

Neville

Natuurlijk begon Neville vrij laat aan zijn leven als wizard. Er werd zelfs gedacht dat hij een Squib was, maar uiteindelijk is zijn magic toch ontluikt en heeft hij een belangrijke rol gespeeld in de nederlaag van Voldemort. Wat als hij in zijn eerste jaar wèl een passende wand gehad zou hebben? Wat eigenaardig is, is dat we nadat Neville een nieuwe wand heeft gekregen nooit meer lezen dat hij zo vergeetachtig is. Dat probleem lijkt zichzelf door een nieuwe wand ook te hebben opgelost.

Ron

Bij Rons wand is er nog iets extra bijzonders aan de hand. Zijn geërfde wand is gemaakt van essenhout met een eenhoornhaar als kern. Op Pottermore staat het volgende over een essenhouten wand:
‘The ash wand cleaves to its one true master and ought not to be passed on or gifted from the original owner, because it will lose power and skill. This tendency is extreme if the core is of unicorn.’

Sounds familiar? Ron had dus eigenlijk geen schijn van kans met een wand die éigenlijk loyaal bleef aan Charlie. Wat dat betreft was het dus ergens maar goed ook dat hij kapot is gegaan. Maar! Vergeet niet dat de wand in het tweede jaar wèl Ron en Harry’s leven heeft gered door kapot te zijn. Dat Ron naaktslakken ging spugen door terugkaatsing, was onfortuinlijk en gênant, maar de Obliviate spell van Gilderoy Lockheart kaatste terug op hemzelf. Daardoor raakte Lockheart zelf zijn geheugen kwijt in plaats van Harry en Ron. Wat als de wand normaal had gewerkt? Was Lockheart dan met alles weggekomen?

De wandlore is erg uitgebreid en interessant, maar wat deze theorie betreft denken we dat het helemaal klopt. Wat denk jij?

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments