Afgelopen weekend was de Kunstroute Heerenveen 2020 en ik was één van de deelnemende kunstenaars. De voorkamer van ons vrijstaande jaren-dertighuis met erker was voor de gelegenheid omgetoverd tot een heuse kunstgalerie. En met succes!
Kunstroute Heerenveen, zaterdag 19 en zondag 20 september 2020, 11:00 – 17:00.
De eerste keer
Het was de eerste keer dat ik meedeed. Natuurlijk ben ik als kunstenaar nog niet zo vreselijk lang actief, maar actief ben ik wèl. Op Instagram, waar ik iedere dag sinds 1 januari 2019 onder de naam @LiefsPerla een kunstwerk plaats, heb ik intussen meer dan 23.000 ‘natuurlijke’ volgers. Dat betekent dat deze volgers niet gekocht zijn en dat ze uit eigen beweging ervoor kozen om mijn account te volgen. Dagelijks komen er zelfs tussen de 30 en 70 nieuwe volgers bij. Daar ben ik behoorlijk trots op en de positieve reacties die ik iedere dag opnieuw mag ontvangen zijn hartverwarmend en heel inspirerend. Er zijn vrouwen uit India die een tekening van mij natekenen en me dan het resultaat laten zien. Regelmatig zijn er mensen die vragen of ze een tekening van mij mogen proberen na te maken. Er zijn medekunstenaars die prachtige dingen plaatsen, waar door ik zelf ook weer geïnspireerd raak. De kunstcommunity op Instagram is een warm bad in de wereld van de social media en ik voel me erdoor verrijkt. Me aanmelden voor de Kunstroute was dan ook een soort droom die uitkwam. Ik was kunstenaar geworden!
Beeldend kunstenaar
Het stond er echt. Op de poster. Perla Schippers, Beeldend kunstenaar. In mijn hoofd was een beeldend kunstenaar iemand die beelden maakt. (Overigens heb ik dit een decennium geleden ook een blauwe maandag gedaan, met zandsteen.) In werkelijkheid is een beeldend kunstenaar iemand die kunst maakt dat… zichtbaar is. Laat ik het daarop houden. Tekeningen zijn dus een voorbeeld van beeldende kunst. Ik heb een hoop kinderdromen gehad, maar kunstenaar worden stond niet in het lijstje ‘dit gaat ooit uitkomen’. Toch lopen dingen soms onverwacht en zo mocht ik als beeldend kunstenaar meedoen met de Kunstroute Heerenveen.
Voorbereiding
Lijsten
Aangezien ik meer dan 850 kunstwerken in voorraad heb, allemaal uniek en handgemaakt uiteraard, was het wel een kwestie van kiezen. Wat wíl je laten zien en wat kún je laten zien? Omdat ik voornamelijk in het vierkant werk, lagen vierkante fotolijsten dan ook voor de hand. Bij Ikea verkochten ze tot voor kort fijne wissellijsten met een passe partout, waarbij je het ingelijste tegen de achterkant aan kon plaatsen, of juist op de voorgrond. Ik heb er zelf meerdere in huis en daarom had ik mijn zinnen daarop gezet. Natuurlijk besluit Ikea precies op het moment dat je een stuk of 20 tot 30 items nodig hebt om precies dat item uit het assortiment te halen. Het alternatief kwam nog steeds bij Ikea vandaan. Strakke zwarte lijsten met alsnog een passe partout. Maar. De passe partout heeft een binnenmaat van 20 x 20 cm, terwijl honderden van mijn tekeningen juist 21 x 21 cm zijn. Ai. Na een intensief avondje selecteren, kon ik toch 16 lijsten vullen met mijn werken. In kleinere lijsten stopte ik weer kleinere tekeningen en in een smal, hoog kastje was ruimte voor minilijsten voor tekeningen van 10×10.
Ophangen en coronaproofing
Een woonkamer is niet hetzelfde als een museum. Toch kwamen we tot een briljant idee voor een ophangsysteem om de grote lijsten op te kunnen hangen. Bij de bouwmarkt haalden we vier witte gipsplaten, wat houten latten, touw en stevige haken. Hiervan klusten we in een middag twee panelen die in het midden van de woning opgehangen werden. “Zul je zien dat ze er over twee weken nog steeds hangen nu…” grapte ik nog. Je voelt hem vast aankomen. Inderdaad hebben er twee weken lang twee witte panelen midden in de woonkamer gehangen. Je kon er uitstekend onderdoor tv kijken, dus dat was geen issue, en het wende heel snel om niet meer door het midden te lopen naar de woonkeuken. Dankzij de panelen, ontstond er ook direct een duidelijke looproute én een manier om afstand te bewaren. MacGyver had het niet beter gekund. De Kunstroute Heerenveen kon beginnen.
Kunstroute Heerenveen: Zaterdagochtend
Daar waren ze dan 52 kunstwerken verspreid over de gehele voorkamer: aan de panelen, aan de muur, op de piano, op en in de kasten en op de vensterbanken. Ik moet zeggen; ik was best trots. Er zijn kunstgaleries met minder kunst, zeg maar. Mijn naamkaartjes lagen klaar, er stond in de gang een tafeltje met een handpomp Heròme antibacteriële gel en op de kast lag nog een stapeltje flyers van de Kunstroute Heerenveen, voor het geval mensen die niet bij zich hadden. Natuurlijk was het mijn plan om er een beetje representatief uit te zien, dus er lag een leuk jurkje klaar en ik was nog een lakje op mijn nagels aan het doen toen de bel ging. Om kwart voor elf. Een vrolijke dame stond al te trappelen om van start te gaan op deze prachtige zonnige dag. Na haar op gepaste afstand -nog in jeans en een trui- een rondleiding te hebben gegeven langs mijn kunst, haastte ik me naar boven om me om te kleden. De Kunstroute Heerenveen was begonnen!
Bezoekers en verkoop
In totaal kwamen er op zaterdag maar liefst 63 enthousiaste bezoekers langs, altijd de afstand en veiligheidsmaatregelen in acht nemend, natuurlijk. Achteraf hoorde ik dat dit de normale aantallen waren voor de Kunstroute Heerenveen, ook zonder coronacrisis. Op zondag zijn er nog 40 bezoekers geweest. Mijn werk en onze opstelling kreeg vele complimenten en er zijn zelfs zeven werken verkocht, waaronder de zwarte kat met gele ogen op de foto hierboven. Een tweetal werken werd zo laat op de zondag verkocht dat ik ze direct mee kon geven, de rest is van de week opgehaald. Er is zelfs al belangstelling voor een serie ‘minimalistic birds’ die ik dan op bestelling zal maken. Of hoe noem je dat? In opdracht. Kortom; het was een geslaagd weekend.
Workshop Zendoodle Tekenen
Na afloop van de Kunstroute Heerenveen kreeg ik nog een verrassende en leuke e-mail van een enthousiast koppel dat me een ruimte aanbood om een workshop zendoodle tekenen te geven. Natuurlijk heb ik best wel eens met de gedachte gespeeld om zoiets te doen, middels filmpjes op YouTube bijvoorbeeld, en ik heb uiteraard ook wel visuele instructies gemaakt om een bepaalde tekening stap voor stap na te tekenen. Ook heb ik eens een gezellige middag aan tafel gezeten met mijn tante en haar een zendoodle laten tekenen. Daarnaast heb ik uiteraard van 2002 tot 2015 voor de klas gestaan, dus mensen instructies geven is voor mij wel een soort tweede natuur. Maar dit is wel iets anders dan aan een groep pubers uitleggen hoe je het naamwoordelijk gezegde vindt. Dit is creatief. Mensen laten zien hoe je een zendoodle kunt maken die er gaaf uitziet, ook als je motoriek misschien niet fantastisch is of je niet echt tekentalent hebt. Hoe tof zou het zijn als dit kan! Dat een groepje van tien of twaalf mensen na mijn workshop met een leuke en werkende zendoodle naar huis gaat… Wie weet binnenkort in Mildam… Try-out Workshop Zendoodle Tekenen, met Perla Schippers.
Wordt vervolgd!