Ik ga nu even schaamteloos een kaartspelletje pluggen. Maakt me niks uit. Het heet The Game en het is awesome. (Nou ja, ik vínd het awesome, maar dat is natuurlijk subjectief.) Het is niet moeilijk en eigenlijk erg relaxed omdat je niet tegen elkaar speelt, maar tegen het spel zelf. Je kunt het in je eentje spelen, maar ook met meerdere personen. THE GAME!
Dit spel is bij de meeste spellenwinkels gewoon te koop voor niet duur, maar online zul je hem ook zonder al teveel moeite kunnen vinden.
Opzet
Je hebt 98 kaarten met de getallen 2 tot en met 99 erop, twee kaarten met het getal 1 en twee kaarten met het getal 100. De eentjes en honderdjes leg je op tafel neer. Dan geef je elke speler 6 random kaarten van de stapel, of 7 als je met zijn tweeën speelt en 8 als je een potje solo doet. De rest van de kaarten leg je ook op tafel neer. Dat is de pakstapel.
Beurt
Als je aan de beurt bent, moet je twee kaarten uit je hand wegleggen op een stapel. De stapel 100 moet omlaag gaan en de stapel 1 omhoog. De bedoeling is dat je de stapjes zo klein mogelijk houdt, dus op de stapel van 100 naar 2 leg je bijvoorbeeld de 97 en 91 die je in je hand hebt. Je bent helemaal vrij om te kiezen op welke stapel je je twee kaarten neerlegt. Je mag ook meer dan twee kaarten wegleggen en je kaarten op verschillende stapels leggen. Als je beurt voorbij is, pak je nieuwe kaarten tot je weer je oorspronkelijke hoeveelheid in je handen hebt.
Doel
Het doel van het spel is om zoveel mogelijk kaarten weg te spelen tot je niet meer kunt. Je mag samenwerken door je medespeler te vragen om bijvoorbeeld een bepaalde stapel even met rust te laten als jij daarvoor goede kaarten in je handen hebt. Je mag echter niet letterlijk zeggen: “Joh, ik heb de 44 en 45, leg daar even niks neer.”
Ontschading
Soms moet je een stapel forse schade toebrengen als je echt niet anders kunt dan heel veel punten verhogen of verlagen, omdat je gewoon geen betere kaarten in je handen hebt. That’s the game. Maar! Er is een mogelijkheid om te ‘ontschaden’. Met stappen van tien mag je weer lager of hoger gaan. Huh? Stel dat op de stapel die omlaag moet gaan 62 ligt en ik heb 60 en 70 in mijn handen. Dan leg ik eerst de 60 neer, zodat hij netjes omlaag gaat, maar daar mag ik dan de 70 op leggen om hem weer omhoog te brengen. Bats! Idealiter heeft een andere speler dan de 80. Zo kun je de stapels weer een beetje helpen.
Einde
Het spelletje is afgelopen als alle spelers niet meer kunnen. De bedoeling is natuurlijk om zo weinig mogelijk kaarten over te houden. Idealiter zijn alle kaarten op. Op is top.
Relaxed
Okay, zoals ik het nu uitleg, klinkt het waarschijnlijk echt bloedsaai. Ik vraag me af welk kaartspelletje wèl gaaf klinkt als je het uitlegt… Dit is een spelletje dat je gewoon een keertje moet spelen om te weten of je het leuk vindt of niet. Hier thuis spelen we het wel eens ’s avonds, met als gevolg dat je vrij relaxed naar bed gaat. Dat is het vriendelijke aan dit spelletje; je kunt eigenlijk niet verliezen. Je kunt hooguit veel kaarten overhouden. Lief toch?